Wetsvoorstel om werkgever te compenseren voor transitievergoeding

Transitievergoeding bij ontslag langdurig zieke werknemer

Sinds 1 juli 2015 bent u als werkgever een transitievergoeding verschuldigd wanneer een tijdelijke of vaste werknemer ten minste twee jaar bij u in dienst is geweest en zijn arbeidscontract op uw initiatief is beëindigd. Die transitievergoeding bent u ook verschuldigd als u een zieke werknemer na twee jaar loondoorbetaling ontslaat. Veel werkgevers ervaren dit als onrechtvaardig, omdat er tijdens ziekte ook al twee jaar loon is doorbetaald en er kosten zijn gemaakt voor de re-integratie van de werknemer in het bedrijf zelf of bij een andere werkgever.

Compensatie

Daarom zijn er plannen om werkgevers te compenseren voor de betaalde transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid en de eventueel daarop in mindering gebrachte transitie- en inzetbaarheidskosten. Die plannen zijn nu opgenomen in een wetsvoorstel.

Voor de compensatie wordt geen onderscheid gemaakt naar de aard van de arbeidsovereenkomst of de wijze van beëindiging. Dat betekent dat u ook in aanmerking kunt komen voor compensatie als de arbeidsovereenkomst van de langdurig zieke werknemer wordt beëindigd met wederzijds goedvinden. De compensatie is in dat geval nooit meer dan de transitievergoeding waar de werknemer recht op zou hebben gehad als zijn arbeidsovereenkomst zou zijn beëindigd door opzegging of ontbinding.

De compensatie zal vanaf 2019 door UWV worden verstrekt vanuit het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf). Tegenover de compensatie staat wel een verhoging van de (uniforme) premie.

Let op! Het is de bedoeling dat werkgevers die vanaf 1 juli 2015 een transitievergoeding hebben betaald, na ontslag van een langdurig zieke werknemer, hier ook voor worden gecompenseerd. Zij moeten alleen tot 2019 wachten op de compensatie.

Transitievergoeding bij ontslag wegens bedrijfseconomische redenen

De tweede wijziging heeft betrekking op de transitievergoeding bij ontslag wegens bedrijfseconomische redenen. De voorgestelde wijziging houdt in dat in de cao kan worden bepaald dat geen transitievergoeding is verschuldigd bij ontslag om bedrijfseconomische redenen, als de werknemer in diezelfde cao recht heeft op voorzieningen om werkloosheid te voorkomen of in duur te beperken en/of recht heeft op een redelijke financiële vergoeding.

De in de cao opgenomen voorzieningen om werkloosheid te beperken, moeten ook daadwerkelijk kunnen bijdragen aan het voorkomen van werkloosheid of het bekorten van de duur van de werkloosheid. De voorzieningen moeten dus gericht zijn op nieuwe duurzaam betaalde arbeid.

Let op! Bestaat in de cao uitsluitend recht op een redelijke financiële vergoeding, dan wordt hieronder verstaan een vergoeding die gelijk is aan de wettelijke transitievergoeding. Onder omstandigheden kan echter ook een lagere financiële vergoeding redelijk zijn, bijvoorbeeld als de financieel-economische situatie van een bedrijf dusdanig slecht is dat de continuïteit in het gevaar komt.